Afgelopen maandag werd het traditionele horeca volleybal tournooi weer gehouden. In het kort komt het er op neer dat enkele horeca bedrijven zich aanmelden voor het tournooi en dan zelf, onder hun medewerkers, een team samenstellen. Soms komt het niet zo goed uit en worden vrienden en bekenden ingeschakeld om ook een balletje op te slaan.

Zodoende mocht ik dit jaar ook mee doen voor het team Galamadammen 1. We moesten om 9 uur verzamelen bij de Galamadammen, zodat we daar eerst een bakje konden doen en daarna naar Bolsward konden rijden.
In Bolsward werd het tournooi dit jaar namelijk gehouden. Iedereen was verrassend op tijd, dus konden we eigenlijk gelijk naar Bolsward. Daar aangekomen waren we de eerste mensen in de kantine. Het was inmiddels al zo’n 10 uur, dus werd het hoog tijd om het eerste biertje te drinken. Om 11 uur moest ‘mijn’ team z’n eerste wedstrijd spelen. Eerst nog wat onwennig, aangezien niemand van ons regelmatig volleybalt. Nadat we een beetje hadden geoefend ging het al iets beter. Bij mij ging het in ieder geval wel een stuk beter. Het mocht echter niet baten, we hebben de eerste wedstrijd namelijk enorm verloren.

Eerst het ‘verdriet’ dus maar weer verdrinken, dat was dan ook de hoofdreden om mee te gaan. Tussendoor moest het Galamadammen 2 team ook nog spelen. Uiteraard moesten we daar ook supporteren. Rond een uur of 12 moesten we geloof ik onze tweede partij spelen. Deze hebben we ook verloren. Dit vond ik ook niet zo verbazingwekkend, aangezien niemand kon volleyballen danwel voetballen. Ok, de tegenpartij ook niet, maar die deed het toch iets beter.

Rond een uur of 2 moesten we geloof ik weer een partij spelen. In de trand van de dag hebben we deze ook verloren. We hadden nog een goede kans om deze te winnen, aangezien we tot 5 minuten voor het einde toch continu voor stonden. De laatste minuten waren ons echter niet goed gezind. Voordeel hiervan was natuurlijk wel dat we niet meer hoefden te sporten en gewoon op de tribune of in de kantine konden zitten. Ieder nadeel heeft z’n voordeel. Het Galamadammen 2 team presteerde toch een stuk beter. Ik weet alleen niet meer of ze nou 3e of 4e zijn geworden. In ieder geval speelden ze in de halve finale.

’s Avonds was er een feest in het restaurant dat het volleybal tournooi dit jaar had georganiseerd. Hier hadden ze het restaurant omgebouwd tot feestzaal met muziek, een dansvloer en enkele sta-tafels. Dat beloofde natuurlijk veel goeds. Het eten was niet precies wat ik had verwacht. Zelf had ik gedacht aan pasta’s en dergelijke, maar we kregen boerenkool- en zuurkool stamppot en chili con carne. Ook lekker natuurlijk, maar van een pizzaria had ik iets anders verwacht. Na het eten begon iedereen wat meer in de feest stemming te komen en alle teams stonden dan ook op de dansvloer.

Halverwege het feest was de prijs uitrijking. Iedere speler kreeg een tas met kado’s. De spullen die hier in zaten waren een Sonnema muts, een Sonnema sjaal, Sonnema wanten, een borrel Sonnema beerenburg en een pakje thee (nee, niet van Sonnema). Toch leuk dat ze ook aan de verliezers denken. Even voor 10’en had onze bob het wel gehad (en ik eigenlijk ook wel). Vandaar dat we toen maar naar huis zijn gereden. Op zich was ik dus nog redelijk vroeg thuis. Het voelde in ieder geval een stuk later aan. Dat komt natuurlijk ook omdat ik al 12 uren aan het drinken was. De dinsdag en woensdag had ik nog enorm veel spierpijn, maar dat had ik er wel voor over. Het was een enorm leuke dag.